IDELETTER LEEST EN SCHRIJFT

Rellebel

 

Dat je omgeving één en al spiegel is, wordt in mijn readings vaak bevestigd.  Je innerlijk wordt gespiegeld in je liefdesrelatie, in je vriendschappen, in je werk en in zoveel andere situaties. Je trekt dus aan wat bij je past. Hoe huisdieren een spiegel voor hun baasje kunnen zijn, daarover kom ik steeds meer te weten.

 

Als reader doe je er goed aan het lezen van je huisdieren over te laten aan anderen omdat de bezorgdheid die je soms voor ze voelt een juiste reading in de weg kan staan. Voor het lezen van mijn kattenbeesten kan ikzelf altijd een beroep doen op mijn vriendin Jolène, die een kei is in het doorgronden van spinnende viervoeters. Hier volgt een mooi voorbeeld.

 

Het is herfst, mijn poezenel Santje is ziek. In een razend tempo beginnen zich op haar huid tumoren te ontwikkelen en ik ben erg bezorgd. Ik vraag Jolène weer om raad, want zij kent mijn kleine prinses inmiddels goed.

 

In de reading voor Santje krijg ik niet alleen te horen hoe ik met haar ziekte om moet gaan, maar ook dat er nog meer is. Santje laat me via Jolène weten dat ze, los van haar slechter wordende gezondheid, naar een ander soort programma toeleeft, dat van “poetoedeloe”. Mijn wenkbrauwen klimmen tot aan mijn haargrens. “Huh? Poetoedeloe?” “Ja,” zegt Jolène “ze heeft er geen zin meer in om een zielig gedoetje te zijn. Er moet geleefd worden! Vandaar dat ze nu heel baldadige dingen aan het doen is.”

 

Ik ga even na wat ze hiermee kan bedoelen en inderdaad sjouwt Santje de laatste tijd regelmatig rond met sokken, bh’s en ander textiel in haar bek. Elke ochtend ligt mijn woonkamer bezaaid met wat ik in mijn slaapkamer kwijt ben en andersom. Ze heeft zelfs een voor haar levensgrote handdoek gestolen uit het huis van mijn buurvrouw en er, vervaarlijk grommend, mee rond geparadeerd.

 

Nu komt het allermooiste – en daar is de blik in de spiegel -: Santje daagt me uit om net als zij te flirten met het leven. De benen moeten van de vloer, de voorzichtigheid mag weg… ik moet net als zij een rellebel zijn!

 

 

 

 

 

 

in dankbare herinnering aan mijn inmiddels overleden poes.

 

Alle kleuren groot en klein

 

Dit is een ode aan alle lieve kinderen, grote mensen en dieren die in het afgelopen jaar mijn pad kruisten en die me in één of meer readings hun kleuren durfden te laten zien.

 

Sommigen waren een open boek, zoals ‘Purple Ernst’, voor wie elke reading bijna als vanzelf gaat. Anderen aarzelden iets langer en lieten zichzelf via een veiliger omweg zien. Met veel doorzettingsvermogen lukte het ze dan toch om dat te doen waarvoor ze gekomen waren: hun eigen kleuren leren kennen en zo veel mogelijk inzicht vergaren.

 

Ik heb veel paars (voor inzicht), geel en groen (in de lente vooral) en rood (daadkracht ) voorbij zien komen. Sommige readings stonden in één kleur, anderen barstten van de veelkleurigheid, zoals die voor Sen, een heel bijzonder meisje, dat met haar lolliekleurtjes alle mensen blij maakt. Weer anderen toonden me kleuren die ik nog nooit eerder had gezien: een mosterdachtig herfstgeel, metallic lilapaars, pistache, aubergine, grijsgroen en heel fruitig, zoet frambozenrood… Waar haalt iedereen ze vandaan? En wat zijn ze mooi en lekker!

 

Soms waren er niet eens kleuren, maar meteen beelden. Dan was degene die tegenover me zat zo gretig om over zichzelf te horen, dat de kleuren die gewoonlijk het startsein vormen van een reading gauw overgeslagen werden!

 

Zo heb ik me het hele jaar lang verbaasd, verheugd en verlekkerd. En was ik steeds weer blij met de keuze voor dit wonderlijke werk, want stel je voor dat ik dit allemaal gemist had. Ik ben verslingerd geraakt aan al die prachtige tinten en bijbehorende mensen met hun kracht én kwetsbaarheid. Ze geven mij steeds weer de overtuiging dat ik er zelf ook mag zijn, met alles waar ik nog mee rondloop.

 

Dus lieve readingklantjes: HULDE en dank voor alles wat je me hebt laten zien. Ik hoop nog veel van jullie te mogen lezen en wens je voor 2012 toe dat je veel nieuws in je eigen kleurenwaaier ontdekt!